Lagunas / Pacaya Samiria

Querido diario,
perdóname, nunca te escribo. Conocí a tu primo blog y lo reconozco, lo prefiero a él. Sé que tu eres mejor, el tacto del papel, ese boli que no quiere escribir más... pero le cogí gusto al teclado, a esas fotos y dibujos que me inspiran tanto a escribir.
Espero que lo entiendas; me gustaría seguir siendo amigos y poder vernos de vez en cuando.

18 de abril , 8am.
Nos despertamos en Yurimaguas, última ciudad antes de empezar la ruta por millas y millas de agua, en esa masa de agua infinita que conforma el Amazonas.
Tantas formas de viajar como personas hay en el mundo. Lo que para unos es placer para otros es tormento insufrible y viceversa.
Salimos del hotel, es domingo; mercado en la calle, comida en el suelo, olor a pescado, carne y fruta mezclado en el ambiente; tomamos un jugo y trozo de pastel y nos dirigimos en mototaxi al puerto; allí nos ‘asaltan’ dos tres tipos subiéndose al mototaxi en marcha para vendernos pasajes y otros menesteres; alex, que se encarga de todo, nos muestra el Eduardo V, el barco que zarpa a las 12 dirección a iquitos; regateamos el precio y nos instalaremos en el piso de arriba; regresamos en el mismo mototaxi dirección al mercado, recorriendo las tiendas para encontrar 2hamacas y sus cuerdas por 60soles (tras regatear of course); vuelta al hotel, empaca toda la ropa húmeda en la mochila agudizando el ingenio para incorporar las dos hamacas; 11:20h mototaxi más mochilas rumbo al puerto (mototaxi 1sol); más ‘asaltadores’; insistimos en llevar nuestras bolsas y subimos al barco donde luchamos con las cuerdas para poner nuestras hamacas mientras aparece un tal Miguel que nos ofrece un tour por la reserva natural al mismo tiempo que Álex nos quiere vender hierba. Alrededor de las 12 parece todo arreglado: las hamacas resisten, haremos el tour por 4días y... bueno... tampoco hace falta explicar todo no?
12:30m el barco arranca y cambiamos por fin el sudor inamovible del puerto por la brisa

Drodzy ludkowie,
Dziekujemy bardzo za wasza tu obecnosc i komentarze (te napisane i te tylko pomyslane). Pisanie bloga w tutejszych warunkach jest nie lada zadaniem, trzeba duzo cierpliwosci, gdy nagle wszystko sie kasuje, zawiesza lub przestawia. Za kazdym razem mowimy sobie: “ostatni raz tu piszemy i tracimy czas!” Ale potem, kiedy widzimy wasze komentarze to daje nam to tyle radosci i motywacji, zeby kontynuowac… Wierzymy, ze ta podroz, nie jest tylko nasza podroza, ze dzielac sie nia z wami, wszyscy podrozujemy.

18 kwietnia , 8ma rano,
Yurimaguas, ostatnie miesto, gdzie mozna dojechac droga ladowa. Dalej na polnoc Peru tylko rzeki i rzeki, niekonczaca sie woda ... Amazonia.
Hotel Lucy. Pokoj numer 13. Niedziela. Wychodzimy na miasto. Uliczny targ, jedzenie na ziemi, mieszaja sie zapachy ryb, miesa i owocow. Przegryzamy kawalek ciasta popijajac sokiem owocowym i wskakujemy do mototaksi w kierunku portu.
Kiedy tylko dojezdzamy obstepuja nas handlarze i statkowi naganiacze. Wsrod nich Alex, ktory oprowadza nas po pokladzie Eduardo V, duzej barki, zwanej tu Lanchia, plynacej do Iquitos.
Negocjujemy oplate i dostajemy miejsca na drugim pietrze (bardziej przewiewnym) za cene z pierwszego pietra. Wracamy szybko do miasta, kupujemy hamaki i instalujemy sie na pokladzie.
W tym czasie pojawia sie pewien Miguel, ktory proponuje nam czterodniowa wyprawe do rezerwatu w dzungli. Zastanawiamy sie, robimy miny, negocjujemy. Mowi sie, zeby uwazac, bo takich naganiaczy jest cale mnostwo. Proponuja wspaniale rzeczy, potem znikaja z naszymi pieniedzmi. Miguel zachwala swoje uslugi, mowi bardzo rzeczowo, objasnia program, pokazuje zeszyt z referencjami turystow, ktorzy przewineli sie przez jego firme, daje nam namiary na swojego brata, ktory ma nas odebrac w Lagunas i zaprowadzic do biura. Sa tez inni gringos na statku, ktorzy wybieraja sie do dzungli z ta sama firma.
12.30, negocjacje zakonczone, mamy bilety na wyprawe i wygodne miejsca w hamaku. Klejacy upal zamienia sie w przyjemy wiaterek na srodku rzeki.

Este fue un viaje surrealista. 3 horas de trayecto en la parte trasera de una pickup. Unas 20 personas apretadas como sardinas, luchando en las curvas por no salirse del carro. Entre nosotros todos estos chiquitos, 5hermanos y su mamá
To byla surrealistyczna podroz. Trzy godziny na przyczepie pick-upa, okolo 20 osob, scisnietych jak sardynki, walczacych na kazdym zakrecie zeby sie utrzymac i nie wyleciec za burte. Miedzy nami wszystkimi mama z piatka maluchow.

Durante el trayecto lluvia torrencial una vez ya de noche. Un toldo mal puesto convierte el camino restante en un ruido ensordecedor en la total oscuridad; me siento un poquito en la piel de los millones de inmigrantes en el mundo
Kiedy zaczelo mocno padac kierowcy przykryli nasze stadko foliowa kapa,
I tak w ciemnosciach i przy ogluszajacym szeleszczeniu folii spedzilismy reszte drogi. Czulismy sie troche jak nielegalni emigranci podrozujacy w poszukiwaniu swego El Dorado.

Empezamos nuestra travesía en barco en Yurimaguas.
Desde la cabina del Eduardo V tan solo se divisa agua turbulenta, selva y un sol abrasador que trae más y más mosquitos con la brisa
Zaczynamy podroz statkiem (zwanym tu lanchia) po rzekach Amazonii wyplywajac z portu w Yurimaguas. Z kabiny Eduardo V widok na wielka rzeke a w oddali dzungle.

Las 12horas de luz que tenemos aquí (de 6am a 6pm), los turnos de comida y la atronadora música que resuena en todo el barco marcan el devenir del día a bordo. Pero hay que buscar otras distracciones:
Podczas podrozy i 12 godzin dnia ktore mamy do dyspozycji (od 6 rano do 6 wieczorem), miedzy posilkami i przymusowym sluchaniem glosnej muzyki, wymyslamy sobie atrakcje:

…hacerse amigos de Corita, la niñita más dulce de Perú…
zaprzyjaznianie sie z Corita, niesamowicie zabawna dziewczynka, ktora na wszystkich wola wujku lub ciociu…

…encontrar la posición y el balanceo más cómodo en la hamaca… o aprovechar su rugosidad para rascarnos con placentera tortura las infinitas picadas que empiezan a poblar nuestro cuerpo
…szukanie najwygodniejszej pozycji w hamaku…lub ocieranie sie o szorstki material, idealny do drapania ukaszen po komarach i innych muszkach

…conversar con Ricardo de Portugal en la pasarela exterior…
…rozmawianie z Ricardo z Porto po hiszpansku z nalecialosciami portugalskimi

…examinar la carga…
badanie co wiezie statek oprocz ludzi…

…enseñar a Corita a tomar fotos con mi cámara…
..uczenie Cority robienia zdjec…

…ir a lavarse los dientes o los platos a la popa…
…mycie zebow na tyle statku lub pranie…a potem suszenie na wietrze…

…o simplemente leer, dormir o pensar, cada uno en su mundo-hamaca…
…lub po prostu czytanie, spanie, rozmyslanie ze swojego swiata-hamaka


Llegamos a Lagunas, un pueblo en medio de la selva de la manita de Miguel y su hermano, hábiles pescadores de turistas (Huyaruro Tours)
En su casa-oficina-hospedaje-chacra nuestros recelos iniciales se convierten en asombro por el modo en que nos trataron durante nuestra estancia. Si tienen la ocasión de visitar estos parajes no duden en preguntar por ellos en Yurimaguas o Lagunas
Docieramy do Lagunas, malej wioski w dzungli, gdzie jestesmy pod opieka Miguela, sprawnego lowcy turystow. W jego domu – biurze – hotelu – dzialce nasze poczatkowe obawy i niepewnosc zamieniaja sie w zachwyt nad tym, jak wspaniale nas traktuje podczas calego pobytu. Miguel jest prezydentem firmy organizujacej wyprawy do dzungli, ale nawet po wyprawie gosci nas u siebie i jego dom jest naszym domem.
Jesli bedziecie mieli okazje odwiedzic Peru i przyjechac w te strony to pytajcie bez obaw o Miguela (Samiria Expedition Huyaruro Tours)
w Yourimaguas lub w Lagunas.

Entramos en la reserva natural y nuestra impresión del mundo cambia radicalmente en 4días. Se pueden ver muchos documentales o devorar libros pero entrar aquí, donde el mundo es mundo, donde el hombre no manda, es darse cuenta de cómo le hemos dado la vuelta a nuestro planeta como a un calcetín; consumiendo sin límite, abusando de las otras especies y la nuestra misma y no logrando vivir en harmonía después de ya unas cuantas generaciones de existencia
Wplywamy do rezerwatu i odkrywamy inny swiat. Mimo, ze wertowalismy ksiazki o dzungli i widzielismy wiele filmow dokumentalnych przed podroza,
bycie tu jest czyms zupelnie nowym. Nie czlowiek tu ustala prawa, lecz natura. Moze byc niebezpieczna lub nawet smiertelna jesli nie zyje sie z nia w zgodzie, nie szanuje jej praw, nie slucha jej glosu.


Viajamos durante estos días con Karine y Julie, dos chicas canadienses. Leandro, su gorra y la selva abigarrada, densa
Odkrywamy dzungle wraz z Karine i Julie, podrozniczkami z Kanady.
Leandro, nasz przewodnik, jego czerwona dzokejka i dziki las z pnacymi we wszystkich kierunkach, gestymi i zmutowanymi drzewami…

Arles, Flover y Leandro se convierten en nuestras mamás durante los 4días de nuestra visita a la reserva de Pacaya Samiria. Cocinan, nos preparan los colchones y mosquiteras, llevan la barca a golpe de remo y vigilan que nada en la selva se convierta en peligro
Arles, Flover i Leandro zamieniaja sie w nasze mamy na 4 dni w rezerwacie Pacaya Samiria. Gotuja, przygotowuja spanie i moskitiery, wiosluja i czuwaja, zeby nic w dzungli nie stalo sie dla nas zagrozeniem.
Cuando la gente no tiene modo de ganarse la vida puede tender a aprovecharse de la naturaleza. La creación de parques naturales no solo preserva muchas especies; también da trabajo a mucha gente, que combina el trabajo de guía con el cuidado de su chacra y cultivos
Tworzenie parkow narodowych nie tylko pozwala zachowac ginace gatunki; daje tez prace wielu osobom, ktorzy dorabiaja sobie laczac prace w parku z uprawianiem wlasnej ziemi. Sa tez tacy, ktorzy musieli wyniesc sie ze swoich domow w glebi lasu, bo ich ziemie staly sie rezerwatem panstwowym. Dzis sa przewodnikami po dzungli…swoim dawnym domu czy podworku z dziecinstwa…znaja ja jak wlasna kieszen…

Ricardo, de Oporto, aún sigue, mientras escribo estas líneas en la reserva, junto a su guía Mauro. Veterinario, amante de las aves y una de esas personas con la que me encantaría reencontrarme, Ricardo recorrerá durante 12 días la parte visitable de la reserva, donde los animales y las especies aumentan a medida que te adentras
Ricardo z Porto, weterynarz i milosnik ptakow, odkrywa dzungle z przewodnikiem Mauro, ktory sie tu urodzil i wychowal. Zaszywaja sie gleboko w dzungli na 12 dni, duzo dalej niz my, tam, gdzie zwierzeta i inne gatunki sa duzo wieksze i grozniejsze. Dzungla ma rozne stopnie wtajemniczenia…trzeba byc odwaznym i uwaznym, jesli chce sie daleko zajsc, umiec obserwowac co dzieje sie dookola, ale tez nie panikowac, zaakceptowac niewygody, nauczyc sie rozpoznawac co dobre, a co zle i wybierac dobre, nauczyc sie jak sobie radzic w razie zagrozenia…rowniez jak go unikac, . Jak w zyciu….w naszych miejskich dzunglach…

Van un danés, un chileno, una polaca, un catalán y dos canadienses. No es un chiste; es nuestra primera noche en la reserva donde compartimos filosofías viajeras hasta que los mosquitos nos obligan a retirarnos
Pierwsza noc w rezerwacie, gdzie w glebokim lesie przy kolacji spotkaly sie wluczegi z:
Chile, Danii, Polski, Katalonii i Kanady i zaczely wymieniac filozoficzne poglady dopoki nie przegonily ich niemilosierne komarzyska.


Ésta ranita juntos a sus hermanas nos dan un concierto cada noche en medio de la selva. No tiene nada que ver pero no dejo de preguntarme porqué los mosquitos existen.. lo preocupante es que existe una criatura más perversa. Es una pequeña mosca negra imposible de ver y que va salpicando nuestros pies de pequeños puntitos rojos que provocan un intenso picor imposible de calmar
Na nasze miedzynarodowe spotkanie przyszla tez ta zabka...moze zeby zaprosic nas na zabi koncert, ktorego sluchamy tu kazdej nocy...a moze chciala cos o zyciu wtracic...
Np. : Po co istnieja komary, i czy na prawde musza...?


Los guardaparques consiguieron capturar esta rara especie de mono catalán por un rato
straznicy parku zlapali rzadki gatunek malpki katalonskiej...


Una sensación nueva, a la que cuesta acostumbrarse; dejar que hagan todo por ti durante 4días sin sentirte culpable. Bien, gracias a ello Aneta dibuja en la barca mientras observo:
Nowe doswiadczenie, nielatwe do przyzwyczajenia sie: pozwolic, zeby robiono za ciebie wszystko przez 4 dni bez mozliwosci pomocy w czymkolwiek ...i nie czuc sie winnym.
No plusem tej sytuacji jest moze to, ze mam duzo czasu na rysowanie ;)


Un árbol con bombas colgantes que resultan ser nidos de pájaro
Drzewo z bombkami...tzn. gniazdami ptakow.


Cambiamos la canoa por la caminata en la selva. Vigilando de no tropezar, no comerse telas de araña o meterse ramas en el ojo sin querer, también miramos para arriba, fascinándonos en la locura selvática; en esas lianas sin sentido que saltan como locas de un árbol a otro, de arriba abajo y de abajo a arriba
Zmieniamy barke na nogi, klapki na gumowce i z wody przenosimy sie w zarosla.
Uwazajac zeby sie nie przewrocic, nie dac ugryzc bolesnie lub smiertelnie, nie nadepnac na weza czy inne stworzonko co wyszlo na sciezke lub wisi na galezi nad glowa, patrzymy jednoczesnie w gore na drzewa dziwolagi, tak wysokie ze konca nie widac, szerokie, przybierajace dziwaczne formy, pelne splatan i wiszacych lin...tanczace, wijace sie, niesamowite...

Aguaje, fruta tropical. Hay un gusanillo llamado suri que le encanta atiborrarse del interior de su semilla una vez la fruta cae el suelo. A los peruanos, a su vez, les encanta abrir la semilla y comerse al gusanillo con gusto a coco (dicen) ya que pasó toda su vida ahí
Suri, biala larwa, jakims cudem zamieszkujaca owoce tropikalnej palmy. Flover jednym machnieciem przecina owoc maczeta i pokazuje nam malenstwo...do zdjecia...a nastepnie zjada go...mowiac ze jest bardzo zdrowy i ma smak kokosa...hm...

…aleeee..hop!

Karine y yo vemos este ‘adorable’ bichito y nos acercamos a tomarle una foto. Arles, con toda la tranquilidad del mundo nos dice:
-no se acerquen mucho, una picada suya puede matar
-ahhh.. ok ok..espera que le saco otra y me aparto…
Karine i Czesiek zobaczyli to cudowne zyjatko na drzewie i zaczeli robic mu zdjecia.
Tymczasem Arles, nasz przewodnik, spokojnie jakby nigdy nic, powiedzial:
Nie zblizajcie sie za bardzo do niego, bo jedno ukaszenie tego owada moze zabic.
Aha...dobra...no to jeszcze jedna fotka i spadamy....

Lo mismo con esta arañita adorable…
To samo z tym pajaczkiem, ktory ma trujacy jad..

…o ésta…

Como era de suponer, no tenían botas de agua número 47 así que me tocó ir por la selva con mis botas. sucio, sudado y enfangado, apartando los bichos y las telas de araña y vigilando no tropezar…
Jak mozna bylo przypuszczac nie znalezlismy dla Czeska gumowcow o rozmiarze 47 ;)
Musial wiec przedzierac sie przez dzungle we wlasnych butach: brudny, spocony, w blocie po kolana, odmachujacy natretne komarzyska, odgarniajacy pajeczyny, uwazny by sie nie przewrocic lub nie strzepnac na siebie mrowek...

Espera; pongo aquí bien el pie; no me apoyo en este árbol porque hay hormigas que muerden; tengo el otro pie bien metido en el barro así que no me caigo; la exposición y el encuadre correctos… ok..me quito este mosquito de la oreja y disparo…
Uwaga, stawiam tu mocnego kroka, nie opieram sie o to drzewo bo sa na nim mrowki co bolesnie gryza, druga noge mam mocno osadzona w blocie coby sie nie wywrocic, swiatlo do zdjecia jest poprawne...dobra, strzepne tylko tego komara z mojego ucha i pstrykam...

Super Aneta busca soluciones contra los mosquitos; con una humedad del 200%, gorra, camiseta corta, camiseta larga y toalla encima…
Super Aneta szuka sposobow na komary w tropikalnej dzungli...
Recznik dobry na wszystko, zwlaszcza na komary, ktore nie moga sie przez niego przebic ;) ...wyglada glupio...ale jaki skuteczny!

Un momento de pausa en la jungla; quizás uno de esos pocos en que mamá mosquito llamó a sus hijitos a quedarse en casa
Moment odpoczynku w dzungli... moze to jeden z tych momentow, kiedy mama komar zawolala dzieci komary do domu...

Por la noche bajo la romántica luz de la vela, una cucaracha disfruta relamiendo un trozo de palta (aguacate) que sobró de nuestra cena
Kukaracza wkracza...wieczorem, przy swieczce i romantycznym nastroju karaluch rozkoszuje sie lizaniem avocado, ktore zostalo nam po kolacji.

Nuestra casita al lado del río donde nos bañamos cada mañana en aguas donde habitan delfines, cocodrilos y pirañas
Nasz dom, kolo rzeki, gdzie sie kapiemy co rano w wodzie zamieszkanej przez delfiny, krokodyle i piranje.

Pipi en la selva; uno de esos momentos en que me alegro de ser hombre; 3chicas llevadas en canoa por nuestro guía lejos de la casita. Tapándose con toalla, ahuyentando mosquitos y haciendo equilibrios
Siku w dzungli jest czasem wielkim wyzwaniem. 3 dziewczyny wywiezione przez przewodnika barka w zarosla, kucaja i probuja zlapac rownowage na sliskim pienku wystajacym z wody...nie za bardzo dziala ta metoda...a do tego stres kiedy sie ma okres, ze podplynie pirania co lubi krew...

Leandro limpiando nuestro desayuno; fresquísimo, recién pescado
Leandro oczyszczajacy wlasnie zlowione sniadanie...

Piraña para desayunar? Riquísima!
Tenemos tantos miedos instalados en la cabeza… Tan solo hay que ir de cabeza y vencerlos. Quién iba a decirme a mi que me bañaría en aguas con estos bichitos?
Pirania na sniadanie? Pynia....
Mamy tyle obaw zakodowanych w glowach..tyle sytuacji do przelamania strachu...Kto powiedzial, ze nie moge sie wykapac w wodzie z piraniami? Skoro miejscowi moga i zyja...

Arles y Flover. Unas ollas, un súper machete, pasta, cebolla, tomate, ajitos, unas especias y huevos y nos preparan rica comida; el río para pescar y estos chicos se encargan de todo. Que tenemos un problema? Miran alrededor y encuentran solución para todo
Arles i Flover. Kilka garnkow, super maczeta, makaron, cebula, pomidor, czosnek, kilka przypraw i tak przygotowuja nam super jedzonko. Zajmuja sie wszystkim. Mamy problem? Rozgladaja sie dookola i znajduja rozwiazanie.

Clase magistral de plantas y árboles medicinales
Lekcja pokazowa o leczniczych drzewach...

Este árbol se pliega en elegantes ondulaciones
para subir y subir en la tupida selva
To drzewo zawija swoja korona jak tanczaca panna...

Perdona, te puedes apartar un poco? Me haces sombra…
Swiatla i cienie w dzungli ...ilez by tu mozna bylo zdjec napstrykjac, rysunkow narysowac...gdyby komar nie siadal...

Foto realizada por Aneta; tengo que vigilar y no dejarle mucho la cámara o pronto se descubrirá que cualquiera puede tomar buenas fotos!
Zdjecie wykonane przez Anete. Musze uwazac (Czesiek), zeby jej za czesto nie dawac aparatu, bo sie okaze ze kady moze robic dobre zdjecia ;)

Los que me conocen saben que tardo un largo rato a despertarme. Me llaman a las 6de la mañana: -Ei Francisco! Hay un cocodrilo…salgo todo dormido, lo cojo un ratito, lo acaricio y me vuelvo a dormir…
Mamá aunque me veas flaquito te prometo que como!
Ci, ktorzy mnie znaja wiedza, ze dlugo sie wybudzam. Wolaja mnie o 6tej rano : Ej, Francisco, chodz zobacz krokodyla!
Wychodze caly zaspany, biore krokodyla w rece na chwile, robia mi zdjecie, potem wracam pod moskitiere spac dalej...
Mamo, mimo ze mnie widzisz takiego wychudzonego, daje slowo, ze jjem!

Llevamos agua potable con nosotros pero día y noche bebemos agua del río en nuestros cafés e infusiones. Karine está fascinada y decide rodar un anuncio: -Amazonia, agua sin cloro; eso es la pura vida
Mamy przy sobie butelki z woda mineralna, ale i tak codziennie pijemy wode z rzeki, (przegotowana, do kawy czy herbaty). Karine bardzo sie to podoba i postanawia nagrac reklame: Amazonia, woda bez chloru, oto jest samo zycie!

Tumbados en la canoa observamos a los papagayos, siempre en parejas, siempre ‘conversando’
Lezac w lodce obserwujemy swiat od dolu...papugi w parach, wiecznie do siebie gadajace.

Hay centenares de palmeras en estas latitudes; les gustan los márgenes del río donde desafían las leyes de la gravedad para salir más que sus compañeras. A nosotros nos saludan con sus enormes pinchos que debemos ir esquivando
Niektore drzewa wygladaja tu bardzo agresywnie. Nie daj Boze jak ktos sie zachwieje i niechcaco zlapie za galaz...Bog dal i tak uczynila nasza kolezanka Julie. Jedna sekunda nieuwagi, mechaniczny ruch...i ponad 20 malutkich drzazg w jednej dloni...a potem kilka godzin zeby sie ich pozbyc...

Nuestra familia en la selva durante cuatro días: Leandro, Julie, Karine, Flover y Arles junto a nosotros. Sin quererlo ni beberlo me converti en el lider del grupo, al ser el macho. Cualquier pregunta de los guias sonaba: -Francisco, que te parece esto?
Nasza rodzinka z dzungli podczas 4 dni wyprawy: Leandro, Julie, Karine, Flover, Arles i my w srodku. Czesiek, jako jedyny facet, stal sie automatyczne szefem grupy, maczo...
Kazde pytanie przewodnikow zaczynalo sie wiec od: - Francisco, jak ci sie wydaje...?

De vuelta a Lagunas, de vuelta a la realidad o dejando atrás la realidad?
Dejando atrás este mundo; más o menos tal como sería todo si al mono no le hubiese dado por pensar tanto
Lagunas nos cambia el concepto de ciudad que teníamos instalado en nuestro cerebro. Nada de cemento, nada de hormigón; madera y hojas de palmera constituyen las casas. Los niños parecen los habitantes que llenan las calles con su vitalidad
Powrot do Lagunas, powrot do rzeczywistosci...albo moze porzucajac za soba rzeczywistosc? Porzucajac swiat, ktory moglby takim pozostac, gdyby malpa nie myslala zbyt wiele i nie zeszla z drzewa...
Lagunas zmienia nam wyobrazenie o miasteczku, jakie mamy zakodowane w glowach. Nic tu nie ma z cementu, nic z betonu, tylko drewno do budowy domow i liscie palmy na dach. Dzieci wypelniaja ulice swoja radoscia i beztroska.

Grandes, pequeños, todos juegan juntos; ellos se asoman y miran que hacemos dentro de la casa Male czy wieksze, wszystkie bawia sie razem...zagladaja nam przez okno i przygladaja sie po cichu; czasem wrzuca konika polnego czy innego skoczka, zeby dac sie zauwazyc.

Ellas también se asoman para ver que pasa fuera
Panienki z okienka...one tez sie wyhylaja, zeby zobaczyc co slychac po drugiej stronie.

En medio de la calle 2 palos montan una red y el partido de volley empieza. Este deporte es junto al futbol la gran pasión en Perú
Na srodku drogi stawiaja dwa pale i rozwieszaja siatke. Zaczyna sie mecz.
Siatkowka jest obok pilki noznej wielka pasja peruwianczykow.

Mientras, los pequeños libran una encarnizada batalla para aparecer en la foto
Tymczasem maluchy walcza ktory bedzie na zdjeciu.

Supongo que el vivir tan apartados preservó los genes pero la verdad es que aquí los pequeños/as en general y las mujeres son tremendamente lindos. Gisela se ríe al lado de Aneta
Gisela, bardzo zabawna psotka, uwielbia wrzucac robaki przez okno lub bawic sie w berka.

Patrick. La inocencia, las sinceras sonrisas y la viveza de los niños aquí no deja de sorprenderme y entristecerme al mismo tiempo, viendo como se comportan los niños en occidente muchas veces
Patrick. Niewinne spojrzenie i szczery usmiech. Przysiada kolo nas i przyglada sie.
Dzieciaki nigdy nas nie opuszczaja i potrafia byc bardzo cierpliwe w obserwowaniu. Albo ozywiaja sie i wybuchaja zbiorowym radosnym chichotem kiedy sie do nich zagada lub zazartuje.

En medio de la selva: el Dios de los cielos ante-bajo-con-contra-desde-en-entre-hacia-hasta-para-por-según-sin-sobre-tras el Dios del progreso (usen el pronombre que ustedes quieran, para mí los dos ya fracasaron)
Bog nieba przed – pod – nad - za – przeciw – miedzy – dla – zaleznie – bez - z tylu Boga postepu (uzyj dowolnego przyimka ...dla mnie obaj zawiedli. Czesiek)

teksty ze scian w Lagunas:
w sprzedazy aguardiente (alkohol wysokoprocentowy) w bidonach, butlach i butelkach...24 godziny na dobe

Uzebienie...generalne uslugi...dobre ceny...

Bog jest miloscia...

Una vez acabado el tour nuestros guías-mamá se relajan y se convierten en amigos. Leandro nos relata sus reflexiones junto al puerto y unas chelas
Kiedy skonczyla sie wyprawa do dzungli, nasi przewodnicy-mamy, stali sie naszymi przyjaciolmi. Leandro zwierza nam sie ze swoich refleksji zyciowych przy piwie i opowiada o sluzbie dla armii, ranach, pobycie w Limie –innego rodzaju dzungli...

Bien cierto es que nos hemos dedicado a machacar (y aún) a los habitantes de Sudamérica durante siglos y tengo la teoría que los genes llevan grabados miedo ancestrales. Nos lo pasamos en grande jugando con los niños pero aterramos a los más bebitos de 1 a3años. Altasos, blanquitos o gringos; cualquier motivo es bueno para llorar sin consuelo cuando nos acercamos a menos de 2metros.
Sa dzieci, ktore sie nas boja, a juz zazartowanie typu: „zlapie cie”, konczy sie totalna panika i placzem. Boja sie nas zwlaszcza te malutkie, co nigdy nie widzialy gringo, bialego, wielkiego luda ;)

Escena típica en Lagunas. Los techos se hacen de hoja de palmera secada; se renuevan cada 4-5años, dan frescor a la casa y protegen contra la lluvia. Las paredes aparecen llenas de carteles propagandísticas del partido político en el poder, Fuerza Loretana FL
Lagunas. Drewniane domki z dachem z lisci palmy, bardzo odpornym na deszcz. Sciany wymalowane wyborczymi haslami.

Las mujeres aquí son bien bravas. Miguel nos dio unos cocos para el camino y con una destreza increíble retira la cáscara a golpes de machete
Kobiety sa tu bardzo odwazne. Dostalismy od Miguela kilka kokosow na droge, ktore pomaga nam otworzyc kolezanka peruwianka...oczywiscie za pomoca maczety.

Typowe wnetrze domu w Lagunas: drewniane sciany wyklejone tapeta z kolorowych gazet. Obowiazkowy telewizor, czasem przyozdobiony kiczowatymi dekoracjami. Oprocz tego zwykle sa jakies krzesla czy stol i hamak lub kilka hamakow do dyndania sobie nad ubita ziemia – podloga, kiedy na dworze zbyt goraco.

Oímos un ruido de tambores en la noche; entramos en una casita donde 5personas celebran una liturgia místico-religiosa a ritmo de tambor y cantos de salvación
Uslyszelismy muzyke i uderzenia bebnow...weszlismy do drewnianego domku, gdzie zastalismy garstke osob celebrujacych liturgie mistyczno-religijna, uniesionych spiewem w rytmie gospel, na kilka glosow...

Escapo por unos segundos de mi trance para tomar esta foto (shhh.. lo tenemos todo grabado también)

Dejamos Lagunas, recuerdos imborrables, ganas de volver algún día y penetrar un poco más lejos en la selva. Volvemos al hombre y a sus tejemanejes. En el segundo y tercer piso van los pasajeros y sus hamacas. En el primero: la carga, gallinas, chanchos (cerdos) y reses. Nuestro rancho a la1de la tarde; un poco más tarde, el suyo.
Opuszczamy Lagunas i udajemy sie w kierunku Nauta. Dolne pietro statku zajmuja zwierzeta, potem dwa kolejne pietra my, ludzie.

En el mar de hamacas, un pie asoma tímido
W morzu hamakow niesmialo wystajaca stopa...

Me encanta como Aneta dibuja, y me gusta poder aconsejarla de vez en cuando. Colorear partes del dibujo es otro giro, en el que destacar algunas cosas más que otras

Se ve el arcoirirs?
Widac tecze ?

La llegada del barco a cada pueblito es un gran suceso. Gente que sube a vender fruta o empanadas; gente que baja; barquitas pequeñas que se acercan como mosquitos al gran barco a intercambiar mercancías
Przybycie statku do kazdej wioski jest wydarzeniem: ludzie zchodza, ludzie wchodza, jedni przybywaja, inni handluja czym moga, wymieniajac towary, jescze inni przychodza popatrzec na cale to zamieszanie...

Ahhh..las chicas.. que difícil nos resulta a los hombres entenderlas a veces pero como cuesta vivir sin ellas: Julie, Aneta, Karine i Eline
Och dziewczyny, jak trudno was czasem zrozumiec...ale jakze by bylo trudno bez was zyc!
Julie, Aneta, Karine i Eline